قبلاً درباره ی آرک تایپ ها توضیح داده بودم که مجدداً اشاره ای کوتاه به آرک تایپ های معصوم و کودک می کنم و سپس درباره ی مبحث ِ جدیدی که در کلاس ِ یونگ صحبتش بود که خیلی خیلی برام جالب و جذاب بود ، می پردازم . 

ناخودآگاه ِ ما از دوبخش تشکیل می شود :  

ناخود آگاه ِ شخصی  

ناخود آگاه ِ جمعی 

آرک تایپ ها یا کهن الگوها در ناخودآگاه ِ جمعی ِ ما قرار دارند ، یعنی الگوهای کهن و تاریخی ای هستند که در طول ِ تاریخ ِ بشریت از نیاکانمان به ارث رسیده است . در واقع ما از بی نهایت امکانات یا آرک تایپ بخورداریم. برخی از آرک تایپ ها در حالت دادن به شخصیت ِ ما بسیار موثرند که آرک تایپ های معصوم و کودک هم جزو ِ آن ۱۰ آرک تایپ هستند . 

زمانی که از هیچ چیز نمی ترسیم و احساس ِ امنیت می کنیم و احتیاجات ِ ما به راحتی توسط ِ دیگران پاسخ داده می شود در واقع در آرک تایپ ِ معصوم هستیم که گفتیم این معصومیت در واقع به معنای ناآگاهی ست .  

انسان وقتی در طول ِ زندگی و در مراحل ِ مختلف ، ضربه های سنگین ِ روحی خورده و رنج را تجربه می کند ، در واقع به این مرحله سقوط ِ از بهشت می گویند . وقتی از بهشت ِ امنی که داریم سقوط می کنیم وارد ِ آرک تایپ ِ کودک می شویم . سقوط ِ از بهشت به انسان عدم ِ امنیت را وارد می کند . در این مرحله احساس ِ ترس ، عدم ِ امنیت ، غم و خشم را تجربه می کنیم . در واقع از بهشت ِ ناآگاهی بیرون آمده و سفر ِ زندگیمان را آغاز می کنیم که این سفر ، سفر ِ آگاهی ست و به هیچ وجه آسان نیست و رنج های بسیاری در پی دارد . کودک به علت آسیب هایی که به او وارد شده ابتدا از رنج هایش فرار می کند و یا آنها را انکار می کند . سپس به مرحله ای می رسد که می خواهد این رنج ها را بیان کند و تازه درین مرحله قدمی به سمت ِ آگاهی برمی دارد. سپس آگاهتر شده و رنج هایش را می پذیرد و به دنبال ِ کمک می گردد . در این زمان است که وارد ِ آرک تایپ ِ وَندرِر  می شویم .  

آرک تایپ ِ وَندرِر

وَندرِر یعنی سرگردان ، جستجوگر ، یابنده . 

هدفش خود مختاری ست و وظیفه اش ، یافتن ِ هویت !  

این آرک تایپ ، مهم ترین آرک تایپ ِ ماست و در واقع انسانی که در کودکی به سر می برد را به فردی بالغ تبدیل می کند . 

وَندرِر داستان ِ شوالیه ایست که به سفری دور و دراز می رود و گنجی پیدا می کند . این گنج نماد ِ خود ِ حقیقی یا Self است. 

وقتی سفر ِ زندگی مان را آگاهانه شروع می کنیم و به دنبال ِ کشف ِ ناشناخته ها می رویم در واقع زندگی مان در سطحی بسیار عمیق تر آغاز می شود . زمانی آرک تایپ ِ وَندرِر در ما فعال می شود که از خود می پرسیم : من چه کسی هستم ؟ به دنبال ِ چه چیزی هستم ؟ برای چه زندگی می کنم ؟ در واقع وَندرِر به دنبال ِ پیدا کردن ِ خود است . 

باید مراقب باشیم چون این آرک تایپ خطر هم دارد و زمانی ست که فرد از آن به عنوان ِ ماسک ِ کودک استفاده می کند و تسخیر ِ آن می شود . در این حالت فرد حرف ِ هیچ کس را نمی پذیرد و در یک خودخواهی ِ کودکانه قرار می گیرد. در واقع کودکی ست که برای فرار از رنج ، ماسک ِ وَندرِری به صورت زده و در انزوا فرو می رود . 

وَندرِر به هیچ مرام و مکتبی اکتفا نمی کند و در تمام ِ زمینه ها تفکر ِ ویژه ی خود را دارد . او راه ِ خود را ، خودش پیدا کرده و دنباله روی ِ دیگران نیست ! راه های مختلف را امتحان می کند و راه ِ ویژه ی خود را می یابد .  

وَندرِر در زندگی ِ معنوی اش بسیار شکاک است اما در تاریکی ِ وجود ِ خود به یک باور ِ شفاف و عمیق دست پیدا می کند . ایمانی که بسیار قوی ست و از روی ِ آگاهی ست نه تقلید از دیگران . 

آرک تایپ ِ کودک به محض ِ سقوط از بهشت فعال می شود ولی آرک تایپ ِ وَندرِر به محض ِ احساس ِ اسارت فعال می شود .  

آن چیزی که به انسان ها بسیار فشار می آورد و آنها را به اسارت در می آورد ، وضع ِ موجود ِ زندگی ست که شامل ِ نقش ها ، افکار ، عقاید ، ارزش ها و ... است . فشار برای ثابت ماندن در یک وضعیت و عدم ِ تغییر است . بسیاری از مواقع ما اسیر ِ یک فکر ، احساس ، اسیر ِ یک رفتار یا باور یا ارزش هستیم و در اعتقادات ِ خود ، در واقع در خانه ای هستیم که فقط یک پنجره دارد و اگر پنجره های دیگر به دنیای بیرون باز نکنیم دنیای بی نهایت را فقط از یک پنجره ی کوچک به صورت ِ بسیار ناقص خواهیم دید .  

قفس ، قفس است حتی اگر از طلا باشد . 

تمام ِ چیزهایی که اجازه ی خارج شدن از قفس را از ما می گیرند ، دشمن ِ ما هستند . در اغلب ِ موارد دشمن ِ ما ، خودمان هستیم . ترس ها ، ضعف ها و ناآگاهی های ما بزرگترین دشمنان ِ ما هستند . 

الگوی وَندرِر ، الگوی قهرمان است . قهرمان کسی ست که نظم ِ موجود را به هم زده و نظم ِ جدیدی ایجاد می کند . اولین ِ کار ِ قهرمان ، خروج از قفس ِ طلائی ست . قهرمان کسی ست که یک بینش ِ واقعی نسبت به خود و جامعه ی خود وارد می کند ، بسیار سخت ولی بسیار با ارزش است . او به دنبال ِ ارزش های خود است . به دنبال ِ آن که " چه چیزی برای من خوب است ؟ " . 

تفکر ِ وَندرِر این است که راه ِ من مخصوص و منحصر به خودم است و یک راه ِ همگانی نیست ! 

یک وِندرِر دنباله روی ِ خدایان نیست . خدایان   ارزش ها ، باورها ، افکار ، ترس ها و عقده هایی هستند که بر ما حکومت می کنند و ما جرئت ِ روبروئی با آنها را نداریم . مبارزه با خدایان ، توهین به ارزش هاست ! اگر با خدایان نجنگید تا پایان ِ عمر اسیر ِ خدایان می مانید . 

زخم ِ ما گاهی خدای ما می شود . زخممان را می پرستیم و نمی فهمیم . 

تَه نوشت : خیل ِ خب ! خودم می دونم که بازم طولانی شد !  این قسمتی که امروز توضیح دادم یکی از مهم ترین مباحث ِ جلسه ی قبل بود و تازه ، جلسه ی دیروز هم کلی درباره ی این آرک تایپ صحبت شد که هیچچی از صحبت های جلسه ی دیروزی ننوشتم و گذاشتمش برای پُست ِ بعد ! بعدم اینکه ترسیدم رشته ی کلام از دستم خارج شه ، واسه همین نوشتم که تا حدودی با این آرک تایپ آشنا شید تا بعد بیشتر دربارش توضیح بدم . من که مجذوب ِ این آرک تایپم ! تَه نوشت هارو ادامه نمی دم چون دیگه کَلّمو می کَنید ! تا برنامه ی بعد ، خدانگهدار !